Ja, hij heeft een nektapijt. Nee, hij is niet de enige. Alleen, hij verschijnt bij tijd en wijle op de treurbuis, zodat het de kijkers verdeelt tussen hen die aanstoot nemen aan dat haarkussen, de aanstootkussens kortom,en zij die er juist naar opkijken, de opkijkers kortom.
Onderzoek wijst uit dat het aantal kaalhoofdigen gelijk verdeeld is over aanstootkussens en opkijkers. Gelukkig beschikt onze gast over de nodige arrogantie. Of is het bevrijde vrouwelijkheid? De media over de media, niet multimedia maar metamedia, hadden het geroken en stelden hem vragen. Ook over zijn nektapijt.
‘Ik lig er niet wakker van wat de kijkers ervan vinden. Ik heb me lang geleden erbij neergelegd. Dat moeten ze dan maar ook doen’.
In tijden van toenemende verdomming en groeiend nationalisme is het gepast, ha, erop te wijzen dat Marc Tiefenthal gemakkelijkheidshalve kan worden gecatalogeerd als Belgisch dichter, die zowel in het Nederlands als het Frans schrijft. In diezelfde context, stijgende verdomming en toenemend nationalisme, vraagt menigeen zich af waar de dichter verblijf houdt. Daar hij op twee plaatsen in de wereld verblijf houdt, dit is bilokaal woonachtig, heeft hij op het Groot Smoelenboek van de heer Sukkelberg, voor de lol Bobigny als woonplaats opgegeven. Kom hem daar maar niet bezoeken. Evenmin als in Menen, Ieper, Leuven, Bossière, Brussel, Antwerpen noch Temse, waar hij ooit gewoond heeft.
Reactietjes